Op het vliegveld van Bangkok neem ik als laatste afscheid van de twee Ierse zusjes die naar het zuiden van Thailand vliegen. En dan sta ik er na 4 weken weer helemaal alleen voor! Geen gids die me de weg wijst, geen mannetje die mijn tas draagt, just me and myself.

Na 9,5 uur vliegen land ik in Sydney, waar het op dat moment 33 graden is. Aan de temperatuur hoef ik in ieder geval niet te wennen. Ik pin geld en verbaas me meteen over de prijzen. Het is echt afgrijselijk duur! Ik hoop maar dat het luchthaven prijzen zijn en neem de trein richting Circular Quay. Vervolgens wandel ik richting mijn hotel en voel me op en top toerist met 17 kilo op mijn rug en 5 kilo op mijn buik. Gelukkig vind ik het hotel in 1 keer (ik word hier nog goed in!) en wat voor een hotel! Het heeft een dakterras met uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera House. En laat mijn kamer nou uit komen op het dakterras! En dan begint mijn eerste dag hier in Australië, met als doel ‘wakker blijven tot vanavond’. En dat zal met 1,5 dag achter de rug en 8.00 ’s ochtends op de klok nog een hele strijd worden.

Ik wandel richting Harbour Bridge en het Opera House. Er gaat een golf van geluk door me heen als ik daar zo zit in de zon. Ik heb het al zo vaak gezien op foto’s, maar nu zit ik hier, aan de andere kant van de wereld, op de trap van het Opera House. Hoe machtig!
Het is vreemd om weer zoveel westerse mensen te zien en ook weer veel vrouwen op straat. De wegen zijn weer veel duidelijker en overzichtelijker en ondanks de grootte van de stad klinkt het veel rustiger (geen getoeter). Maar aan het feit dat ze hier links rijden, Engels praten en het boven de 30 graden is hoef ik in ieder geval niet te wennen.

Na mijn luxe rondreis is het nu ook zover dat ik mijn kamer moet delen met nog 3 anderen. En dan nog 42 dollar per nacht.. Ik duik rond 21.00 uur mijn bed in (doel geslaagd) en word 10 uur laten gewekt door mijn eerste nieuwe kamergenoot die arriveert. Een eerste nacht, het rijk alleen, het heeft zo moeten zijn!

De volgende dag pak ik de ferry richting Manli Beach. Een dagje strand zo op deze vakantie moet kunnen. Heel bijzonder zo op de boot langs de brug en het operahuis. Na aankomst in Manli wandel ik via the Corso (hoofdstraat) naar het strand. Ik breng de ochtend door op het strand en geniet van het mooie uitzicht. ‘s Middags wandel ik, op advies van iemand uit het hostel, naar een ander strandje, Shelly beach. Daar is de stroming minder sterk, het water helder en zijn ook de nemo-vissen weer aanwezig. En het uitzicht is Manli Beach en dat is prachtig!

Op de terugweg doe ik boodschappen, want ook al is het vakantie, er zal de komende dagen gekookt moeten worden. Al is dat na 6 weken niet zo heel erg eigenlijk. Maar ook in de supermarkt verbaas ik me over de prijzen. 40 dollar voor 2 avonden eten en 12 dollar voor een flesje wijn. Pfff dat zal nog krapjes aan worden deze week.
Tijdens het eten ontmoet ik Robin uit hoe kan het ook anders … Breda. Hij is voor 5 weken in Australië en net als ik net een dag in Sydney. We gaan na het eten wat wijntjes drinken in de stad, voor 10 dollar per stuk, maar vakantie zonder wijn, is voor mij geen vakantie.

De volgende dag maak ik een lange wandeling naar de Royal Botanic Gardens, waar ik ruim 4 uur rond wandel. Het is er echt waanzinnig mooi! Prachtig groen, opmerkelijke bomen, bijzondere bloemen en het is er, buiten de vogels, muisstil. Er zijn 7 verschillende tuinen met onder andere rozen, palmbomen, bamboe, regenwoudbomen, tropische bomen, er vliegen prachtig gekleurde vogels en er hangen tientallen vleermuizen. Na bijna 200 foto’s te hebben geschoten wandel ik richting het Central Business District, wat aan de tuinen grenst.

De overgang naar het zakencentrum is enorm! Er lopen honderden mannen en vrouwen zakelijk gekleed te bellen, te smsen of druk te praten met elkaar. Ik loop langs de torenhoge kantoren richting Georgestreet waar ik me waan tussen de Versace, Gucci en Prada winkels. Alle mensen zien er op en top verzorgd uit en wat zijn de mannen hier knap! Wow ik kijk mijn ogen uit. En daar loop ik dan in mijn Thaise outfit van 1,50 euro inclusief Armani zonnebril. Maar ik vraag me eerlijk gezegd af wie zich nu het rijkste voelt.